ความรักเป็นได้ทั้งความสุขและความทุกข์
เป็นทั้งความหวังและสิ้นหวัง เป็นทั้งอนาคตและมืดมิด
ถ้ารักด้วยสมองความรักจะนำสิ่งดี ๆ มาให้ถ้ารักจนขึ้นสมอง
ความรักจะนำสิ่งเลวร้ายมาให้แก่เรา
ดังนั้น
ความรักจะเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหรือความทุกข์ตรมขึ้นอยู่กับว่ารักด้วยสมอง
หรือรักแบบขึ้นสมองและต้องไม่ยึดติดว่าความรักมีเพียงมิติเดียว
คือความรักเชิงชู้สาวเท่านั้น แต่ความรักมีหลายมิติ
เปรียบเสมือนบันไดต้องเดินขึ้นไปทีละขั้น จนถึงความหมายของความรัก นั่นคือความสุข
ถ้ารักแล้วมีความทุกข์พัฒนาการของความรักยังไม่สมบูรณ์
สำหรับความรักมี 4 แบบ คือ
1. รักตัวกลัวตายรักชนิดนี้ถ้ามีมาก ๆ จะทำให้เกิดความเห็นแก่ตัว
2. รักใคร่ปรารถนาอิงกับสัญชาติญาณการสืบพันธุ์
ความรักชนิดนี้จะทำให้เกิดความลุ่มหลง กามารมณ์ หนุ่มสาวจะยึดความรักชนิดนี้เป็นที่พึ่งของชีวิตยึดติดความใคร่มาใช้ในนามของความรัก
จนกลายเป็นความโลภ คือ
อยากจะครอบครองใครสักคนให้อยู่ในความควบคุมของเราพอควบคุมไม่ได้ความรักก็กลายเป็นความร้ายเป็นโศกนาฏกรรมเช่นทำร้ายคนรัก
เผยแพร่คลิปคนรัก สาดน้ำกรดคนรัก เป็นต้น
3. รักเมตตาอารีให้เห็นคนทั้งโลกว่าเป็นมิตรแก่เรา และ
4. รักมีแต่ให้คือเป็นผู้ให้ รักปัญญาชนไม่คิดจะทำร้ายใคร ไม่หวังผล
และพัฒนาจนปลายทางของความรักแท้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น